één licht

's ochtends word ik wakker, ik sta op
ik denk, worstel en wroet een hele dag lang
's avonds lummel ik nog wat door
's nachts slaap ik

toch is de dag nacht
    ik daal af naar de donkerste plaatsen van mijn ziel

        waar de lijn tussen pijn en vreugde haarscherp is
             waar een negatieve vreugde ontstaat
          die omslaat in pijn
              de pijn die langzaam de vreugde wegduwt

              dan zit je


              voor je uit te kijken


              en zie je, enkel de pijn in je hart


        je kijkt, maar ziet geen licht
        de dag, leeft de dag, de nacht leeft de nacht
              als de dag verder gaat, wordt het enkel weer nacht
              het duister valt in


        het contrast tussen mijn binnenkant en de buitenkant vervaagd
        de dag, leeft de dag, de nacht leeft de nacht
               als de nacht binnenkomt
               als de dag sluit
         dan verstilt mijn geest, op zoek naar rust
op zoek naar rust die ik nooit zal vinden

rust
  gebracht, omdat je geest vol angst is
rust
  omdat er buiten nacht is,
rust
  omdat mijn ziel verhuld is in duister
rust
  omdat ik weet
      dat
      er licht is geweest

   omdat ik weet
      het komt
          dat het licht sterker is dan de duisternis

   omdat slechts één kaarsje,
      voldoende is

      voldoende
        om de duisternis
         te verdrijven


één lichtje

één

licht


L
i
c
h
t

loslaten

zachtjes loslaten
stapje voor stapje
soms doet het goed
soms doet het pijn
verdomd veel pijn
om alleen te zijn

maar ergens weet je
dat het niet anders kan
dat het niet kan, samen
dus zet je
stapje voor stapje
de weg richting
alleen verder

alleen
stapje
voor stapje

Citaten

"Laat je woede varen, verzaak aan je trots. Hij die nergens aan toegeeft en zich door niets laat
   beheersen zal vrij zijn van verdriet."
             naar de Dhammapada

"Het gaat altijd om één ogenblik. Het punt waarop je niet meer terug kunt, waarop je weet dat je,
  als je doorgaat, de dingen niet meer ongedaan kunt maken."
&
"We zijn wat we willen lijken, dus moeten we goed nadenken over wat we willen lijken."
           naar: Kurt Vonnegut

"Het was alsof de woorden jaren hadden gewacht om te worden geschreven en ze niet
  konden wachten op het moment dat ze op het blad kwamen."
           naar Lionelle

"Remember compliments you receive
  Forget the insults
  If you succeed in doing this, tell me how "
           naar: Baz Luhrmann

"Of course it's inside your head, Harry, but why on earth does that mean it isn't real?"
           uit: Harry Potter 7

het ligt aan mij

dus het ligt aan mij
ik heb het me voorgesteld
ingebeeld
besteld
gekregen
en nu zit ik er mee

weg

kan het, me nog iets schelen?
maakt, het me nog iets uit?
zal het, anders verkeren?
als ik iets anders, besluit?

wat het waarschijnlijk nooit was,
ben ik kwijt,
wat ik waarschijnlijk nooit had
is verloren

het enigste wat ik nog heb
is pijn
pijn die ik langzaam zal vergeten
een wonde die door tijd ook zal genezen

dan zal ik mijn wonde afschermen en verbergen
dan zal mijn hart door jouw gebroken,
zich ook voor jouw sluiten
dan zal de pijn die ik heb geleden zich vergelden
in een hard woord, een snauw
een starre blik

maar voor jouw een hard woord toe te snauwen moet je eerst iets zeggen
moet je even naar me kijken,
zou je misschien?
even kunnen kijken?
gewoon eens kijken?
hopelijk kan je dan zien
dat je door mij je rug toe te keren,
alleen maar pijn hebt gedaan
verwond
en gebroken

waarom?

een deel van een tekst geschreven op een liedje van de musical van sneeuwwitje, ik heb het een tijd geleden geschreven maar het is nooit afgewerkt.
Op dit moment is mijn gevoel helemaal anders dus werk ik het ook niet meer af.

Waarom?

neen ik kan het niet begrijpen,

waarom, kan mijn gevoel niet dood?

zie de tranen in mijn ogen

en mijn ziel

mijn ziel, is dood

over mijn ziel gesproken

leeft die nog wel echt?

het is meer mijn maag

ik voel me misselijk en slecht

Waarom wil je mij niet spreken

kan je gewoon niets zeggen tegen mij

ik wil jouw een dikke knuffel geven

maar zelfs dat doet me te veel pijn

De tekst hierboven duurt ongeveer tot 00:50

teleurgesteld

ik dacht dat je me graag zag
     dat je van me hield om wie ik was

nu gebroken,
     verloren
           teleurgesteld
                 in de persoon waarvan ik hield
                 waarvan ik dacht, hij is een vriend

zonder het te beseffen
      verlies ik, wat ik waarschijnlijk nooit heb gehad
           wat alleen maar was in mijn hoofd
           wat enkel een voorstelling was van mijn hoop
                 hoop op een vriend, verloren en gebroken

 

een vriend?

Ik was verliefd
     jij zei neen

ik had pijn
     jij verdween

Ik zocht toenadering
     terug draait je gezicht van me heen

Ik wil niets
     alleen een vriend
          zo iemand die mij begrijpt
          maar blijkbaar wil jij dat niet...

je zegt ja,
     je zegt neen
          maar wees eens duidelijk
          zeg gewoon waar wil je heen

zeg wat je zelf nog niet weet,
     zeg gewoon ja
     op een uitgestoken hand
     die de vriendschap verbind

een vriend

donkere dagen

Donkere dagen
dagen van pijn,
dagen zoals er geen mochten zijn

bijna niet geleefd
dood
voor men is geweest
donkere dagen
dagen van pijn

maar dan zie je een straaltje,
lichten aan de horizon
één licht meer kan ik niet vragen
in don-ker-re dagen

door dat lichtje verdwijnt de duisternis
door licht voel ik minder, het gemis
door dat lichtje voel ik me weer tip top
ook al is het enkel in men kop
één lichtje meer kan ik niet vragen
in don-ke-re dagen

hij

verlatenheid
     eenzaamheid
          of toch
     alleen

weten dat
               ook al, doet het pijn
het beter is,
                om alleen te zijn

om je idee te veranderen,
                                      stil te staan
om de wereld te zien
                               en dan weer voort te gaan

zodat je de schreeuw, van binnen hoort,
zodat je niet kan denken, ik, heb hem vermoord
     maar toch voel je, hij is weg
     de eenzaamheid is gekomen, op mijn weg

Ik weet enkel, ik ben op weg
     soms, alleen
     soms, met eenzaamheid om me heen

maar ook de eenzaamheid, drijft me voort,
     het is zij niet, die mij vermoord
          ook hij niet , die me achterliet
     het is alleen de schok van het verdriet

eenzaamheid of verdriet,
     ik weet niet, wat wel, wat niet
     het scheurt me mooi in twee
          de ene heeft verdriet
               van de ander weet hij het niet
          de ander heeft pijn
               want hij staat alleen in de maneschijn

tijd doet de schreeuw verstillen,

tijd

....

     aan tijd, valt, niet te tillen

Vriend

Je bent een Vriend
met een hoofdletter
Ik neem geen patent op jouw, ik wil je delen met iedereen die van je houdt
    gewoon
        omdat ik alles met je delen kan
    een Vriend
met een hoofdletter
zo kom je ze niet vaak tegen
    maar eens om de zoveel tijd

    ...

denk ik
    waarom laat ik de vriendschap in gevaar komen
        het is het niet waard
        een vriend verliezen
        neen
    dat kan ik niet

houden van

Ik krijg je niet uit mijn hoofd
     mijn hoofd zegt maar één ding
         je naam stil, zacht,
         telkens
         ook op de moment dat ik het niet meer verwacht
         wil ik roepen ik hou van jouw

boem

Ik zei ik hou van jouw
jij zei, ...

Ik zei ik mis je
jij zei,...

ik zei het was leuk
jij zei, vergeet je droom

vergeten kan ik niet
enkel wenen als een kind
hoe je met liefde
    mijn droom vakkundig vermoord
        mij zachtjes de grond in boort

mijn droom voorbij
afscheid nemen doet zo'n pijn
staren in de verte
naar de ballon
    gesprongen
        in mijn hart
het springen viel nog mee
    alleen dat hij er daarna niet meer was

dromen

Dromen
waarom doe ik dat?
zou het niet simpeler zijn als ik ze niet had?

Gewoon te zien wat echt is
wat er is
mij hart niet te vertrouwen
niet op een gevoel te bouwen

Dan zat ik hier nu niet te kniezen
mijn tijd te verliezen
dan droomde ik nu van jouw
en dat jij je bij me wou

Dromen, ik droom verkeerd
volgende keer vlieg ik weg naar een andere planeet
helemaal alleen
geen man om van te dromen
geen droom
    die breekt

verlaten

Weg
     verlaten
            achtergelaten

verloren wat je niet had
    een droom
        uiteen gespat

zand van tussen je handen
    weg gegleden
        terug naar het verleden

jouw zien weg gaan
    je rug naar mij toegekeerd
        terwijl je zegt ik verlaat je niet

Ik voel me verlaten
    de man waarvan ik hou
         hij loopt daar, alleen, maar niet aan mijn zij
         en dat zal niet komen
         mijn droom
            die is voorbij

neen ik niet
    toch niet eerst
        ik geef je tijd
        neem er niet te veel
        denk even aan mij
    soms

of nu

...

één pen op papier
     een wit blad dat vraagt naar inkt
         wit, gebroken wit, langzaam
         ...
         wordt het blad ingenomen door woorden
            die het vullen
               die de tekst op dit blad maken
               vertellen wat de schrijver niet zeggen wil
               lezen we met de ogen
               lezen we met ons verstand
               woorden
               W
                  O
                     O
                        R
                           D
               beantwoord aan het verlangen dit blad te vullen

    te verdwalen in een tekst
        en dan
               PLOTS
               te zeggen
                             STOP

"Democraat geslagen in de metero,
 met toestemming van de meerderheid"

verliezen

lopen, en ik loop achter je aan
          harder lopen
een gift en je hand trekt weg
          ik sta alleen

harder lopen, ik sta stil
stil sta ik, kijken hoe je loopt, weg van mij
          ik hoop dat je weet

voor altijd is mijn liefde
        voor altijd ...

liefde

Verscheurd, door liefde,
     gebroken door pijn
            opgeslorpt door verdriet
    verdriet omdat ik te veel van je hou

Ik wil je enkel in mijn armen houden,
     zeggen hoeveel ik van je hou,...

Maar ik sta in de kou
    ...