's nachts kan je soms niet slapen,
de angst grijpt om je heen
je doet niets anders dan waken
je rust is er dan geen
laat je hart dan niet verstarren
daar vanbinnen ben je onbevreesd
verwarm je in mijn armen
ik droog je tranen om ter meest
soms zie je het alleen maar zwart
een dag dat het licht niet daagt
zo'n leven vol van smart
dat je het niet meer verdraagt
laat je hart dan niet verstarren
daar vanbinnen ben je onbevreesd
verwarm je in mijn armen
ik droog je tranen om ter meest
naar 'voor marie-louise' van Willem Vermandere te vinden op de CD 'Alles gaat over' (2010)
Verloren is de pijn, broos omschreven in een gedicht, achter gelaten, bereid, gevonden te worden
donderdag 30 mei 2013
maandag 6 mei 2013
alleen
In het leven ben ik vaak alleen,
gewoon, zonder mensen om me heen,
in het leven loop ik vaak verloren
gewoon, zonder bewust te zijn van mijn bekoren
soms ben ik niet enkel alleen
maar omgeven, met velen rond mij heen
net dan, is de pijn dieper
het leed tastbaarder,
de vinger in de wonde gelegd,
wanneer ik omgeven ben en toch oprecht,
alleen
dan kies je maar,
om alleen te zijn
de pijn te aanvaarden,
je leed, tastbaar te dragen,
want je koos het immers,
alleen zijn,
het gevoel, verstoten door velen
gedragen door het stelen
stelen van tijd van enkelen,
tot
ook zij verschijnen
het is kwestie van tijden
gewoon, zonder mensen om me heen,
in het leven loop ik vaak verloren
gewoon, zonder bewust te zijn van mijn bekoren
soms ben ik niet enkel alleen
maar omgeven, met velen rond mij heen
net dan, is de pijn dieper
het leed tastbaarder,
de vinger in de wonde gelegd,
wanneer ik omgeven ben en toch oprecht,
alleen
dan kies je maar,
om alleen te zijn
de pijn te aanvaarden,
je leed, tastbaar te dragen,
want je koos het immers,
alleen zijn,
het gevoel, verstoten door velen
gedragen door het stelen
stelen van tijd van enkelen,
tot
ook zij verschijnen
het is kwestie van tijden
Abonneren op:
Posts (Atom)