"Nu is de wond nog te vers, de woede te krachtig, de rouw te diep, de haat te ingrijpend, de onverschilligheid te heftig, de neiging tot het ruïneren van een voorbije liefde te onterecht. Liefde is nooit voorbij, zoals alles wat geweest is nooit voorbij is."
Herman Brusselmans
Verloren is de pijn, broos omschreven in een gedicht, achter gelaten, bereid, gevonden te worden
zondag 18 maart 2012
vrijdag 9 maart 2012
onweerstaanbare drang
Je doet iets, in een vlucht
op een gegeven moment, zonder zucht
Daarna zie je wat je deed
het was er over, maar toch niet bijzonder veel speet
je maakt kapot wat nooit is geweest
je vernield wat een droom je voorleest
waarom kan ik je nog niet onder ogen komen
waarom doe je niet gewoon zoals tevoren
Ik zou moeten zeggen het spijt me,
ik zeg het ook,
maar een wonde, al etteren gedurende twee maand
is niet gezond na een gesprek
Ik zou zeggen vertrek
naar een verre stad
laat je niet zien
laat me rusten
laat me
rusten
op een gegeven moment, zonder zucht
Daarna zie je wat je deed
het was er over, maar toch niet bijzonder veel speet
je maakt kapot wat nooit is geweest
je vernield wat een droom je voorleest
waarom kan ik je nog niet onder ogen komen
waarom doe je niet gewoon zoals tevoren
Ik zou moeten zeggen het spijt me,
ik zeg het ook,
maar een wonde, al etteren gedurende twee maand
is niet gezond na een gesprek
Ik zou zeggen vertrek
naar een verre stad
laat je niet zien
laat me rusten
laat me
rusten
Abonneren op:
Posts (Atom)