Ik zei niets.
Misschien had ze wel gelijk.
Overtuigd van de kracht van de stilte laat ik ze woorden dragen.
Opvallend hoe ongemakkelijk mensen daar van kunnen worden.
Als twee geliefden luisteren naar het kloppen van elkaars hart voor elkaar,
dan omhels je die stilte.
dan is die stilte voller dan ze ooit kan zijn
dan omhels je de stilte omdat de stilte zegt dat je ook zonder woorden bij elkaar kan zijn,
stilte voedt, zuigt je leeg en omhelst je
de kracht van de stilte gaat uit van wat in je hart leeft.
Stilte is steeds hetzelfde, vaak vult ons hart deze stilte op.
Wat voel jij als de stilte wordt opgevuld vanuit je hart?
;)
BeantwoordenVerwijderen